Şehit Ağa Emi’nin ardından

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Azerbaycan Türk Dünyasının önemli ülkelerinden biridir. Türkistan Avrupa’ya bağlayan koridorun batı kapısı, Türkiye’yi Türkistan’a bağlayan koridorun doğu kapısı hükmündedir. Azerbaycan stratejik konum yanında önemli enerji kaynaklarına da sahiptir. Bu jeostratejik konumu nedeniyle Azerbaycan tarih boyunca büyük güçlerin mücadele sahasına dönüşmüş ve bu nedenle bir çok devlet ve hanlıklar mezaristanına dönmüştür. Bu mücadele sürecinde de Azerbaycan halkı çok çile çekmiş ve acılara duçar kalmıştır. Birçok gencini feda etmiştir. Annelerin ağıtları dinmemiş ve şiir ve şarkılarında feryatlar eksilmemiştir. Nihayet sonunda Can Azerbaycan’ın bayrağı göklerde dalgalanmış, “Bir kere yükselen bayrak bir daha inmez” denilerek Can Azerbaycan yolunda nice canlar feda edilmiştir.

Tarihsel süreçte içinde Azerbaycan birçok ülke ile savaşmıştır. Ancak Azerbaycan Türkü’nün en çetin imtihanı Ermenistan ile olmuştur. Bir proje devleti olan Ermenistan aslında emperyalist güçlerin Türkistan’daki karakolu olarak işlev görmüştür. Özellikle Güney Kafkasya üzerinden sıcak denizlere inmeyi hedefleyen Rusya, bölgedeki Ermeni unsurundan yararlanmıştır. O nedenle Rusya’nın desteği yanında Batı’nın da desteği arkasına alan Ermenistan Azerbaycan’ı arkadan vurmayı asla ihmal etmemiştir.

Bilindiği üzere, 1826-1828 yılları arasında Rusya ve İran arasında gerçekleştirilen savaşta Rusya galip çıkmıştır. Bu savaş sonrasında Rusya ile İran arasında imzalanan “Türkmençay Antlaşması” ile bir taraftan Azerbaycan fiilen ikiye bölünmüş, diğer taraftan da Azerbaycan sınırları içinde kalan yerleşim yerlerine göç yolu ile Ermenilerin yerleşmesinin önünü açmıştır. Bu antlaşma sonucu Ermeni göçleri başlamış ve ileriki tarihlerde kurulacak olan Ermeni Devleti’nin temelleri böylece atılmıştır. 1905 yılında kurulması planlanan Ermeni Devleti adına, Azerbaycan Türklerini kendi öz topraklarından göç ettirmek için Ermeniler tarafından birçok kentte terör faaliyetleri başlatılmıştır. Her ne kadar 1905-1907 yılları arasında Ermeniler Azerbaycan topraklarından sürülerek barış ortamı sağlanmışsa da bu barış ortamı ancak 1917 Bolşevik İhtilali’ne kadar devam etmiştir. 31 Mart 1918 tarihinde Ermeni Taşnak ve Rus Bolşevik askerleri Bakü’ye girerek terör faaliyetlerine başlamıştır. Bu şekilde başlayan Ermeni terörü düşük seviyede de olsa SSCB döneminde de devam etmiştir. SSCB’nin dağılması döneminde Ermeni terörü Karabağ’da tüm dehşeti ile sürmüş ve 1992 yılında “Hocalı Soykırımı” ile zirve yapmıştır. Rusya’yı arkasına alan Ermenistan, bu dönemde Azerbaycan topraklarının %20’sine karşılık gelen Karabağ’ı işgal etmiştir.

Birinci Karabağ Savaşı Azerbaycan aleyhine sonuçlanmıştır. Sözde medeni dünyanın gözü önünde Rusya desteğindeki Ermeni çeteleri tarafından yapılan Karabağ’da gerçekleştirilen katliam ve soykırım görmemezlikten gelinmiştir. Ata yadigarı toprakları Ermeni işgaline uğrayan Azerbaycan bu durumu hiçbir zaman hazmetmemiş ve bu toprakları işgalden kurtarmak her Azerbaycanlının rüyası olmuştur. Bu nedenle Azerbaycanlılar için Karabağ’ın işgalden azat edilmesi milli bir mesele haline gelmiştir. Ermenistan’ın hadsizlik yaparak Azerbaycan topraklarına yeniden saldırması, Azerbaycan halkına Karabağ’ın 30 yıllık işgalden kurtarması fırsatı vermiştir. Bu nedenle Azerbaycanlı halk genç-ihtiyar demeden gönüllü olarak harp meydanına koşmuştur. Cepheye koşan gençlerden biri de hali hazırda dekanı olduğum Türk Dünyası İktisat Fakültesinin mezunlarından biri olan Elçin oğlu Ağa Emi olmuştur.

Şehid Ağa Emi, Türk Dünyası Aksakalı Prof. Dr. Turan Yazgan tarafında 1992 yılında kurulan Türk Dünyası İktisat Fakültesi (TUDİFAK) mezunuydu. İsmail Bey Gaspıralı’nın “Dil, Fikirde, İşte Birlik” ilkesi kendine ülkü eden Azerbaycanlı ve Türkiyeli hocalardan birlikte ders almıştı. Türk Dünyası birliği fikri ile yetişmişti. Onun için Azerbaycan ve Türkiye ikisi de ana vatandı. Azerbaycan’a aşık, Türkiye’ye hayrandı. Onun canına uğruna feda edeceği iki bayrak vardı: biri üç renkli Azerbaycan Bayrağı, diğeri Ay-yıldızlı Türk Bayrağı. Nitekim şehit olurken elinde Azerbaycan Bayrağı ve cebinde Türk Bayrağı vardı…Böylece şehidimiz bize Azerbaycan ve Türkiye’yi emanet bıraktı. 

Şehit Ağa Emi, Türkiye’ye yüksek lisans yapmaya gidecekti. Bir Türk kızı seviyordu. Evlenece ve  yuva kuracaklardı. Ama ikinci Karabağ Savaşı çıktı. O sıcak yuva yerine, Karabağ’ın yamaçları seçti. Çünkü o bir vatan sevdalısı idi. Sıcak döşekte uyumak yerine, harp meydanında savaşmayı tercih etti. O, Mehmet Akif Ersoy deyimiyle;

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?

Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!

Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

diyerek Can Azerbaycan için canından ve cananından vazgeçti. Evin tek erkek çocuğu olduğu için askere çağrılmamıştı. Ama o gönüllü olarak askere yazıldı. Kahramanca savaştı. Dünyada yuva kuramadı ama cenneti yuva kurdu. Şairin ifadesiyle, “Ey şehit oğlu şehit isteme benden makber, sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber.”, görünürde makbere, gerçekte peygamber ağuşuna defnedildi. Şanlı Atalarına ve ehli beyte komşu oldu. Arkada hüzünlü ama onunla gurur duyan bir aile bıraktı.

Ağa Emi aşık Fuzuli’nin memleketi Fuzuli civarında Sugovuşan’da şehit oldu. Tıpkı cananı için canından vazgeçtiğini beyitlerinde haykıran Fuzuli gibi o da kendine canan beleyen vatanı için canından vazgeçti. Şairin dediği gibi : “Bugün bizden vatan razı olacak. Nefer şehit, ordu gazi olacak”…Ağa Emi vatan için şehit oldu, onu mezun eden TUDİFAK ise gazi oldu. Birçok gencecik fidanımız kırıldı ama vatan toprakları azad oldu. Şehitlerimiz siz rahat uyuyun. Vatan ve aileleriniz bizlere emanet….VATAN SAĞ OLSUN.