Kendimden özür diliyorum!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hayatımızdaki tüm sorunları görmezden gelmek, umursamaz olmak, farkında iken o yöne bakmamak ,kendi canımızı acıtmaya, sorunların daha büyük olmasına yol açmaz mı sizce?

Tahammül ettiğimiz her şey bazen daha diplere götürmüyor mu?

Bazen öfkeli ilişkilerimizde daha anlayışlı davranıp alttan almak ,karşımızdaki kişinin sakinleşmesini beklemek bizim için daha iyileştirici olduğunu düşündürür fakat bir bakarsınız kendimize karşı kontrolümüzü tamamen kaybetmeye başlamışızdır.

Bize sorulmadan verilmiş kararlar konusundaki sessizliğimiz, hiçbir şeyin sorulmadığı bir yok sayılmaya neden olmaz mı ?

Duygusal olarak istismar edilmişliğimiz karşısındaki kabullenici tavrımız rahatsız olduğumuz gerçeğinin fark edilmemesine neden olabilir bazen de..

Terk Edilme tehditlerini kabullenişimiz bizim korkumuz olarak görülüp ,kontrolümüzü dahi kaptırmamızla sonuçlanabilir.

Yalnız kalmaktan korktuğumuz için sessizliğe bürünüp boyun eğmek, bağımlı kişiliğimizden kaynaklanıyor olabilir.

Bu yüzden tahammül sınırlarımız bir seçim olarak algıladığında hayatımızın işlevsel akışını değiştirecektir.
Hayatımızdaki kimi insanlar kendilerini üstün olarak hissedebileceği ve kontrol edebileceği insanları seçerler, bu şekilde kendi zayıflıklarını örtebilirler.

Bizler bunu kendimize neden yapıyoruz, neden izin veriyoruz? aslında yanıtı şudur; biz kendimize güvenmiyoruz, çünkü yalnız kalmaktan korkuyoruz kendi gücümüze güvenmiyoruz bizlere daha çocukken öğretilen gerçek budur.

Toplumsal kurallara uymanın ve boyun eğmenin zorunlu olduğu , yoksa topluma kabul edilmeyip herkes tarafından dışlanıp yalnız kalacağımız korkusu,daha küçücükken beynimize işlendi.

Sanarız ki bizi yaralayanların merhemi onlarda, sadece onlar iyileştirebilir yaralarımızı, onlar yaraladıysa sadece onlar iyi olmamızı sağlayabilir.

Aslında bizi iyileştirecek olan onlar olsaydı, zaten yaralamazlardı. Bu gerçeği çok sonra fark ederiz bizler bizi yaraladığını dahi fark etmeyen insanlardan bizi sarmasını bekleriz.

Oysa ben kendime arka çıkmazsam, ben kendimi kollamazsam ,kendime karşı kapsayıcı olmazsam ,kendime sevgiyle yaklaşmazsam ,kendimi kabul edip saygı duymazsam, kendime karşı sabırlı olmazsam
yani ben kendime karşı acımasız olursam o zaman kim bana iyi gelebilir ki?

Tüm bunlar için ;öncelikle farkında olduğum şeyleri diğer insanlara göstermek için harcadığım çabaya ,
ve kendimden çok fazla ödün vermemi isteyen insanlara çok fazla tolerans tanıdığım için ,
bir çöp kutusu olmama izin verdiğim için ,yıllarca daha iyi bir insan olmak için kendimi tükettiğim ,feryat figan isyan eden bedenimi dinlemediğim için ,kendimden özür dilerim..

En çok da verdiklerim kadar alabileceğime inandığım ,hiçbir şey alamadığım insanlara fazla kaptırdığım için ..

Geçmiş bir tecrübe, gelecekse yaşanmamış bir sır henüz ..

Ben şu andayım şu anımı tekrar yaşamam mümkün değil. Ben şu an varım ,şu an hissediyorum ,şu an düşünüyorum ..

DİĞDEM KURAL KESKİN
AİLE DANIŞMANI VE ÇOCUK TERAPİSTİ