Hastaları ve çevre medyadaki takipçileri tarafından çok sevilen tabiplerden biriydi Dr. Salih Cenap Çevli. Koronavirüs salgının Wuhan’da başladığı günden itibaren Twitter hesabı üzerinden binlerce takipçisini uyarmaya başladı; daha salgın Türkiye’ye gelmeden maske, ara ve hijyen üzere zatî tedbirlerin sıkılaştırılması gerektiğinden bahsetti mütemadi. Salgından evvel ailesiyle hanede kalmaya, gerekmedikçe içtimaî meydanlarda bulunmamaya dikkat etti; hastanede de maskesiz, gözlüksüz, eldivensiz asla çalışmadı. 10 yıl evvel büyük bir aşkla evlendiği eşi Pınar Çevli’ye (34) ‘Bu virüs beni bulursa indirir’ diyordu. Zira hem kalp damarlarında stent vardı hem de akciğerlerinde alerjik bir rahatsızlık taşıyordu. Umumî cerrahi ve anatomi bilirkişiliği bulunan, tıp ile elektroniği birleştirdiği icatlarıyla dikkat çeken ve 33 yıldan ziyade askeri doktor olarak çalışıp helikopterde bile kurşun çıkarma ameliyatı yapan Opr. Dr. Çevli, Mayıs ayı başlarında Koronavirüs nedeniyle rahatsızlandı. Hastanedeki 20 günlük ömür uğraşının neredeyse her anında kişileri uyarmak için kendini çektiği medyalarla davet yaptı. “Gereksiz tarafa dışarı çıkmayın, maskesiz dolaşmayın, burası sandığınız üzere değil. Bu virüse kendinizi öldürtmeyin” diye vatandaşlara adeta yalvaran talihsiz hekim, ne yazık ki 27 Mayıs’ta ömrünü yitirdi. Arkaya, vefatından yarım saat evvel eşi Pınar Çevli ile yaptığı manzaralı görüşmedeki o son bakışı kaldı. Pınar Çevli, o fotoğrafın gerisindeki hikayeyi Demirören Haber Ajansı’na (DHA) anlattı.
“BEGONVİLE MÜZIĞI İLE BENİMLE VEDALAŞMIŞ ASLINDA”
2012 yılında tiroit şikayetiyle tabip ararken, tesadüfen gittiği Dr. Salih Cenap Çevli ile tanışmalarının aslında muayene sırasında gerçekleştiğini anlatan Pınar Çevli, şunları söyledi:
“Tiroit şikayetim için gitmiştim. İğne biyopsisi yaptı. Sonuçlar çıkana dek muayene ve tetkikler için birkaç sefer doktor-hasta olarak görüştük yalnızca. Daha sonra tedavim bitti. Bir gün tesadüfen sair bir şey için hastaneye gittiğimde beni kahve içmeye davet etti ve bu davet 6 ay sonra evlilikle noktalandı. İkimizin de 2. evliliği idi. Birinci eşimden olan Sude ve Arda’yı da kendi evlatları üzere, dehşetli bir baba şefkati ile büyüttü. Evlendikten bir yıl sonra da oğlumuz Yiğit dünyaya geldi. O çok şık bir adamdı. Çok romantik, çok ince bir adamdı. Düzgün bir baba, korkunç bir hekimdi. Düşünün, Twitter hesabında cep telefonu numarası yazan bir tabipti. Her hastasına tek tek karşılık verir kimseyi kırmazdı. Çok hoş yan flüt çalardı. Kovid tedavisi gördüğü sırada daima imajlı görüştük. Son gün nefes darlığından konuşamıyordu artık, yalnızca eliyle yeterliyim ve hoşçakal işaretleri yapabilmişti. Ondan bir gün evvel, son konuşmamızı yapmıştık. Akabinde iletiyle bana bir müzik göndermiş, ‘Begonvil’ diye. Ben de şarkıyı biliyorum, laflarını de biliyorum. Çok anlamsız geldi o an. Zira ‘Benim noktama de sev, benim noktama de bekletme hayatı’ diye lafları var. Aradım acilen, ‘Bu şarkıyı birlikte söyleyeceğiz. Sen çalacaksın, ben söyleyeceğim’ dedim. Nereden bilebilirdim ben o şarkıyı her gün dinleyip ağlayacağımı? Güya hissetmiş üzere, vedalaşmış bir gün öncesinden.”
“ÇOCUKLARINA SARILAMADAN GİTTİ, O DENLI LANET BİR HASTALIK”
Eşinin askeri hekim olarak yıllarca hizmet verdiğini anlatan Pınar Çevli, onu anlatırken devir zaman gözleri dolsa da güçlü durmaya laf verdiğini, onun emaneti evlatları için bunu yapacağını söyleyerek, şöyle devam etti:
“Kuleli Askeri Lisesi çıkışlıydı. 33 yıl 7 ay devlette çalıştı. 2009 yılında kıdemli Tabip Albay olarak emekli oldu. Sonrasında da hususî hastanelerde çalışmaya başladı. Hastalık Wuhan’da birinci çıktığında meskene stok yaptırdı. Aç kalacağız, market bulamayacağız falan diye değil. Salgın Türkiye’ye ulaştığında dışarı çıkma, alışverişe gitme sayımız düşsün diye. O kadar öngörülüydü. Daha o devir maske kullanmaya başladı. İşe gidip gelirken aracında bile maske kullanırdı. Daima derdi ki, ‘Bu bana gelirse, beni götürür.’ Zira kronik rahatsızlıkları vardı. Kalbinde stent, akciğerlerinde alerjik illeti vardı. Kızımız Sude (16) engelli olduğu için salgın daha ülkemize gelmeden onu Bursa’ya annemin yanına yolladık. Beşerler alışılagelmiş hayatına devam ederken biz hanemizde kalmaya başlamıştık bile. İşten gelince yemeğini farklı konumda yan, Sude’nin odasında kalırdı bizi korumak için. Oğlumuz Arda (14) ve Yiğit (7) ile çok çokça bir araya gelmemeye ihtimam gösterirdi. 3 ay biz eşimle birebir masada yemek yiyemedik, sohbet edemedik. Evlatlarına sarılamadan gitti. Bu ne kadar acı bir şey lakin yaşayan biliyor.”
“GÖRÜNTÜLÜ GÖRÜŞTÜK, 20 DAKİKA SONRA MEVT HABERİ GELDİ”
Eşinin Mayıs ayı başlarında bir gün uzun bir ameliyat dönüşü çok yorgun ve bitkin bir halde konuta geldiğini anlatan Çevli, hastaneye yatma sürecini şöyle özetledi:
“Ertesi gün titremeler, ağrılar başladı. Çalıştığı hastanede yapılan testin müspet olduğu anlaşılınca tedavi çin farklı bir hususî pandemi hastanesine yatırıldı. Bize de test yapıldı çabucak. Çocuklarda bir şey yoktu lakin ben olumluydum. Şanslıydım, ben de olumlu olduğum için serviste tedavi gördüğü devirlerinde yanında kalabildim. 3 gün ona ben bakabildim. Gitgide durumu kötüleşiyordu. Nefes almakta zorlanmaya başladı. Ağır bakıma almaları gerektiğini söylediler. Ağır bakıma girerken sarılabildim en son. İkimiz de ağladık. Lakin hiç umudumuzu yitirmemiştik. Ağır bakımda satürasyonunu falan kendisi takip ediyor, mütemadi görüntüler çekip herkesi uyarıyordu. Her gün imajlı görüşme yapıyorduk. Çıkacağı günler için planlarımı anlatıyordum ona daima. Son devirlerine sahih konuşmakta dahi zorlanıyordu. Akciğerleri çok bed durumdaydı. Ağır bakıma yatışından 18 gün sonra falan bir sabah beni aradı. Konuşamayacak kadar beddi. Eliyle uygunum işareti yaptı. Sonra el salladı ve akabinde da ‘Seni seviyorum’ diye ileti attı. ‘Ben de seni seviyorum’ yazdım. 20 dakika sonra telefonum çaldı. ‘Pınar Hanım derhal hastaneye gelebilir misiniz, kalbi durdu, döndürmeye çalışıyoruz’ dediler. O anda dedim, her şey bitti!”
“HER GÜN İZLEDİĞİNİZ SAYILARDAN BİRİ SİZ OLUYORSUNUZ”
“Hastalığın birinci belirtileri, durumunun ağırlaşması, ağır bakıma girmesi ve vefat etmesi 20 gün içerisinde oldu” diyen Pınar Çevli, szölerini şöyle noktaladı: “Yarım saat evvel konuştuğunuz bir kişi, size el sallıyor, ‘Seni seviyorum’ diyor; yarım saat sonra mevt haberini alıyorsunuz. Bu bu türlü bir şey işte. O günlerde diyordum ki, makûs olsa da hiç ayağa kalkamazsa da kâfi ki yaşasın. 3 ay boyunca kızına sarılamadı, büyük oğlumuzu göremedi. Küçük oğlumuzla bir araya gelip vakit geçiremedi. Ben eşime sarılamadım. En son ağır bakıma götürürlerken sarılabilmiştim. Sevdiğiniz bir insanın son anında yanında olamayabilirsiniz, günlerce göremeyebilirsiniz, dokunamayabilirsiniz. Bu, eşiniz, anneniz tahminen evladınız bile olabilir. Bunun şakası yok. Ekranlardan günlük izlediğiniz o sayılardan bir tanesi bir gün siz oluyorsunuz. Sessiz taşıyıcı o kadar çok ki! Daima ‘Gelmeyin hastanelere, bir baş ağrısıyla, bir kırgınlıkla gelmeyin. Kuşkulu durumunuzda belirlenmiş pandemi hastanelerine başvurun. Oralarda önlemler daha yüksek. Hem kendiniz hem sağlık çalışanlarını koruyun. Gereksiz tarafa dışarı çıkmayın, AVM’lere gitmeyin, kendinizi andırmayın. Kendinizi bu virüse öldürtmeyin, önleminizi elden bırakmayın’ derdi.”
