
Muharrir: Geoffrey Smith
– Veolia’nın Suez’le yola devam etmesinde sevilmeyecek ne var?
Pazartesi günkü pay fiyatı tepkisini düşününce baş aktörler ortasında kaybeden yok: Veolia’nın, tam bir birleşme umuduyla ilk kademe olarka Engie’nin Suez’deki %32’lik hissesinin neredeyse tamamını almak istediğini duyurmasının akabinde Suez %19 yükseldi, Veolia %3,5 ve Engie %6,0 kazandı.
İklim değişikliği ve nüfus artışının öngörülebilir bir gelecek için çok daha verimli su kaynaklarının yönetimini gerektirme ihtimali göz önüne alındığında birleşmiş bir Veolia-Suez su yönetiminde dayanılmaz bir global güç, iyi bir iş olacaktır. Veolia, anlaşmanın neredeyse anında daha yüksek operasyonel verimlilikle 500 milyon euro yaratacağını söyledi.
Pay başına 15,50 Euro teklif edilen fiyatla Engie, bilançosunu güçlendirmek ve güç işine odaklanmak için 3 milyar Euro üzerinde (yaklaşık 3,5 milyar dolar) alacak ve bu durum onu, AB’nin pandemi toparlanma planlarının bir kesimi olarak vaat edilen yenilenebilir enerjilerle ilgili ortaya çıkan savurganlık için güzel bir şekilde konumlandıracak.
Birkaç ay önce Engie, Süveyş payını satma konusunda uzun müddettir devam eden muhalefetinden vazgeçtiğinde bunu yapmak istediğinin sinyalini vermişti, bu nedenle Veolia’nın hafta sonundaki yaklaşımına verdiği soğuk tepki biraz baş karıştırıcıydı. Engie, “bu öneriyi önümüzdeki haftalarda inceleyeceğini” ve “paydaşlarına gereken saygıyı gösterip endüstriyel projenin kalitesini göz önünde bulundurduktan sonra en cazip tahlili tercih edeceğini” söyledi.
Bunun hayırsever yorumu, Engie’nin Veolia’dan biraz daha fazla para elde etmeye çalışırken kendini naza çekmesidir.
Bununla birlikte piyasa, anlaşmanın gerçekleşmemesi konusunda ihmal edilemez bir risk olduğunu ima ediyor: Sabahki artışlardan sonra bile Suez payları hala Veolia tarafından teklif edilen fiyatın neredeyse bir euro altında kaldı.
Bundan kısmen Antitröst telaşları sorumlu olabilir fakat Veolia, bir altyapı yönetim şirketi olan Meridiam’den Fransız su işini satın alma taahhüdünde bulunduğunu söyledi. Bu, en akut inhisar meselesini ele alacaktır.
Bu, geriye öteki mümkün açıklama olarak şahsî ve kurumsal rekabeti bırakıyor. Veolia, tam bir teklifin maliyetlerini düşük tutmak istiyorsa Suez yönetiminin takviyesine muhtaçlık duyacak. Suez’in hafta sonu verdiği tek cevap, bozulmuş bir şekilde kendisine hiç danışılmadığını belirtmesiydi.
Yaşayan bir şirket olan Suez CEO’su Bertrand Camus, tam bir birleşmeyi desteklemek için ya Veolia’da bir yönetim konseyi durumu ya da son derece tatlı bir çıkış paketi ile uyuşmaya muhtaçlık duyabilir.
Öte yandan Şubat ayında Isabelle Kocher’in ayrılışından bu yana Engie’nin süreksiz CEO’su olan Claire Waysande, neredeyse tüm çalışma hayatını işten çok siyasetle geçirdi. Hissedar menfaatlerini öbür kazanılmış menfaatlerin üzerinde tutacak uygun bir aday değil (üzgünüm, “paydaşlar”).
Veolia CEO’su Antoine Frerot Financial Times’a verdiği röportajda, yaratacakları güç merkezinin ölçeğini anlatmak için mümkün bir birleşmeyi, Manchester United ve Manchester City ortasındaki birleşmeyle karşılaştırdı. Lakin futbola süreksiz bir ilgi duyan biri bile iç gerilimlerin, ortaya çıkan canavarı ansızın fonksiyonsuz hale getireceğini bilir.
Birleşme düzgün bir şekilde yapılmadıkça birleşen şirket, modüllerinin toplamından daha düşük bir kıymete sahip olacak ve muhtaçlık duyacağı 10 milyar Euro, heba olan bir atık su olacak.