Özel bir nakliyat şirketinde çalışan TIR sürücüsü, yurt dışında seferde olduğu günlerde resmi olarak yıllık izinde gösterildiğini öğrenince şok oldu. İş Duruşması’nın yolunu tutan TIR sürücüsü, yargılama sürecinde çok dil dökmesine karşın duruşmaya kederini anlatamadı.
Davacı sürücüsü, kıdem tazminatı, fiyat, sefer primi, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil fiyatı, yıllık fiyatlı müsaade alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etti.
Davalı patron ise sürücünün istifa ettiğini öne sürdü. Duruşma, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı davacı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Daire, sürücünün yurt dışında seferde olduğu tarihlerde müsaadeli gösterilmesinin hayatın olağan akışına karşıt olduğuna dikkat çekti.
Kararda şu sözlere yer verildi:
“Dosyada yer alan giriş-çıkış kayıtları incelendiğinde, örneğin davacının 04.09.2010 tarihinde Edirne-Kapıkule hudut kapısından çıktığı, 20.09.2010 tarihinde birebir hudut kapısından giriş yaptığı, fakat 06.09.2010 tarihinde 112 numaralı bankamatikten para çekildiği, 24.02.2011 tarihinde Artvin-Sarp hudut kapısından çıkış yaptığı, 03.03.2011 tarihinde giriş yaptığı lakin 02.03.2011 tarihinde 112 numaralı bankamatikten para çekildiği anlaşılmaktadır.
Bu prestijle mevcut delil durumuna nazaran, davacının argüman ettiği müddete ilişkin fiyat alacağının karar altına alınması gerekirken, reddi kusurludur. Davacı dava dilekçesinde boş yıllık müsaade formlarının önceden imzalatıldığını, daha sonra davalının bu formları isteği üzere doldurduğunu, yurt dışında seferde olduğu günlerde dahi yıllık müsaade kullandırılmış üzere gösterildiğini tez ederek, yıllık fiyatlı müsaade alacağı talebinde bulunmuştur.
Duruşma kararına temel alınan 01.07.2015 tarihli bilirkişi raporunda, davacının hizmet müddetine nazaran 110 gün yıllık müsaade hakkı bulunduğu, 53 gün yıllık müsaade kullandığı tespit edilerek 57 gün için yıllık fiyatlı müsaade alacağı hesaplanmıştır. Fakat davacının yıllık müsaade kullandığı belirtilen birtakım tarihlerde, örneğin yıllık müsaade formunda davacının 11.06.2006-25.06.2006 tarihleri ortasında müsaadeli olduğu belirtilmesine karşın, davacının giriş-çıkış kayıtları incelendiğinde 02.06.2006 tarihinde çıkış yaptığı, 18.06.2006 tarihinde giriş yaptığı, 15.08.2008-28.08.2008 tarihleri ortasında müsaadeli olmasına karşın 17.08.2008 tarihinde giriş yaptığı anlaşılmaktadır.
Bu prestijle yurda giriş-çıkış kayıtları ile yıllık müsaade belgeleri karşılaştırılarak, sefere denk gelen tarihlerde davacının yıllık müsaadelerini kullanmadığı kabul edilerek, buna nazaran kullanılmayan yıllık müsaade mühleti ve fiyatı belirlenmelidir. Temyiz olunan kararın bozulmasına hükmedilmiştir.”
