Afyonkarahisar’ın Şuhut ilçesinde üretimi yapılan patateslerin sökümü binlerce kilometre ötelerden gelen tarım işçileri yapıyor. Ekmek parası için Şanlıurfa’dan gelen tarım işçileri kişi başı günlük 2 tona yakın söküm yaparak adeta makineleri kıskandıracak şekilde çalışıyor. Emekçi ailelerin en büyük problemleri ise internet ve TV’ye ulaşım sonlu olduğu için çocuklarının uzaktan eğitim alamamaları.
Türkiye’de patates üretiminde önemli bir yere sahip olan Şuhut ilçesinde geçtiğimiz aylarda başlayan patates hasadı devam ediyor. Bölgedeki patates hasadı genelde Şanlıurfa üzere Doğu ve Güneydoğu Anadolu kentlerinden gelen tarım işçileri tarafından yapılıyor. Sabah erken saatlerde patates sökümüne başlayan tarım işçileri kişi başı günlük yaklaşık 2 ton patates sökümü yapıyor. Aile olarak çalışan tarım işçilerinin günlük yevmiyeleri ise 80 TL’den başlıyor.
Tarım işçilerinden Sait Bilbay, yaptıkları işin sıkıntı olduğunu fakat ekmek parası için çalışma zorunda olduklarını tabir etti. Bölgede kendileri üzere yaklaşık 400 kişinin çalıştığını kaydeden Bilbay, “Şanlıurfa’dan geliyoruz, tarım işçisiyiz. Mayıs’ın 2’sinden bu yana buradayız ve tarım işinde çalışıyoruz. Genelde pancar çapası, fasulye çapası, patates işlerinde çalışıyoruz. Kasıma kadar burada kalıyoruz. Yaklaşık çadırlarda 300-400 kişi varız. Bu koşullarda güç oluyor. Sabahtan akşama kadar çalışmak beşere baya güç geliyor. Hayat kaideleri iyi değil. Biz her sene patates topluyor ancak bu sene geçen yıllara göre randıman iyi değil. Patates iyi olursa bir kişi akşama kadar 1,5 yahut 2 ton patates topluyor ve yevmiyemiz 80-90 TL arısında. Buralarda daima aile olarak çalışıyoruz” dedi.
“Eğitimlerini düzgün alamıyorlar, geçim ıstırabı zor”
Bibay bölgede kendileri üzere çalışan öteki ailelerinde en büyük problemlerinin çocuklarının eğitimleri olduğunu vurgulayarak Korona virüs (Covit-19) pandemisinde hayata geçirilen canlı ders uygulamasından çocuklarının yararlanamadığını tabir etti. Bilbay şunları söyledi:
“Çocuklar yanlışsız dürüst eğitim görmüyorlar, Nisan’ın sonlarına yanlışsız çocukları okuldan alıyoruz Kasım’ın 15’ine kadar çocuklar okula gitmiyor. Eğitimlerini düzgün alamıyorlar, geçim kasveti ne yapalım bin kilometre gelip buralarda çalışıyoruz. Uzaktan eğitimden de yararlanamıyor çocuklar, bilgisayar yok televizyon yok. Sabah ezanında kalkıyoruz yolumuz uzak diye. Akşam 5-6 üzere işi bırakıyoruz. Tırların dolması ya da mal sahibinin ne kadar mal istemesine bağlı. Burada toplanan patatesler cips oluyor.”
“Çadırlarda yeme içme üzere şeyler güç oluyor, ancak ne yapalım?”
Bir öbür tarım personeli Fatma Bilbay’da sıcak altında çalışmanın kendileri için güç olduğunu lakin ekmek parası nedeniyle bütün güç koşullara katlandıklarını dile getirdi. Bibay, “Sabah ezanı okunduğu zaman kalkıyoruz ve akşama kadar çalışıp eve gideriz. Şanlıurfa’dan geliyoruz. Ben ve eşim ailece çalışıyoruz, çocuklar çadırda. Çocuklarımız küçük ve işler sıkıntı. Sıcakta çalışıyoruz, soğukta çalışıyoruz. 4 aydır buradayız, 6 ay falan kalırız burada. Çadırlarda yeme içme üzere şeyler güç oluyor ancak ne yapalım, dayanmak zorundayız” diye konuştu.
