Halk danslarının klasik icrasında kullanılan en önemli enstrümanlardan biri olan asma davulun son çırağı Şener Tanışman, mesleğini Kağıthane’de sürdürmeye devam ediyor. Çırak bulamamaktan yakınan Tanışman, “Usta olabilmeniz için bir çırak yetiştirmeniz gerekiyor. Dolayısıyla ben daima çırak olarak kalacağım” dedi.
İstanbul Kağıthane’de yaşayan 45 yaşındaki 2 çocuk babası Şener Tanışman, klasik Türk kültüründe ve halk danslarının klâsik icrasında kullanılan en önemli enstrümanlardan olan asma davulun son çırağı olarak mesleğini ayakta tutmaya çalışıyor. 17 yıldır mesleğini severek sürdüren Tanışman, el üretimi asma davul imalatı yaparak geçimini sağlıyor. Tanışman, müziğe ve müzik enstrümanlarına olan ilgisinin babasının zurnasından çıkan seslerden etkilenmesiyle başladığını söyledi. Çırak bulamamaktan yakınan Tanışman, gençlerin bir şeyler üretip ortaya koymak yerine tablet ve telefonların başlarından ayrılmadığından dem vurdu. Çırak yetiştirilmeden usta olunamayacağını söyleyen Tanışman, çırak yetiştiremediği için hayatı boyunca çırak olarak kalacağını tabir etti.
“En büyük hayalim babama davul çalmaktı”
Babasının zurna ustası olduğunu ve en büyük hayalinin ona davul çalmak olduğunu anlatan Şener Tanışman, “Asma davul evvelce savaşlarda kullanılan bir enstrümandı. Klâsik halk oyunlarında, düğünlerde saz zurnanın yanında kullanılmaya başlandı. Evvelden keçi ve koyun derisi ile yapılıyordu. Keçi tokmak tarafına, koyun derisi çubuk tarafına kullanılıyordu. Günümüz teknolojisinde endüstriyel derileri kullanıyoruz. Babam zurna çalıyordu, müzisyendi. Benim en büyük hayalim babama davul çalmaktı. Ancak bu mümkün olmadı. Zira 1987 yılında babam gırtlak ameliyatı geçirdi. Dolayısıyla etkin müzik hayatı sona erdi” formunda konuştu.
“Ustaları ben çok gözlemledim”
Bir enstrümanı yeterli çalmanın halk oyunlarını yeterli bilmekle mümkün olabileceğine değinen Tanışman, “Biz daima okullar tatil olsun çıraklık yapalım diye beklerdik. Birçok ustaya çıraklık yaptım. Marangozcu, döşemeci, kaporta boyama yaptığım tüm çıraklıkların genel toplamı davul odu. Ustaları ben çok gözlemledim. Babam da usta çırak geleneğinden gelir. O da bizi eğitirken ustalarınıza karşı saygılı olunuz, itaatkar olunuz, her dediğini yapınız sıkıntısı. Asma davul geleneği halk oyunları oynamaktan geçiyor. Halk oyunları oynamamın sebebi ise şayet bir enstrüman çalıyorsanız oyunlarını çok âlâ oynamanız gerekiyor. Babama davul çalamadım lakin kardeşime uzun yıllar çaldım. 20 yıl kardeşimle birlikte çalıştık” sözlerini kullandı.
“Çırak yetiştiremiyoruz”
Usta olunabilmesi için çırak yetiştirilmesi gerektiğini lakin gençlerin ilgisi olmadığını belirten Tanışman, “Günümüz teknolojisinde görüyoruz ki çocukların ellerinde tabletler ve toplumsal medyaya yoğunlaştılar. Çırak yetiştiremiyoruz. Yanımızda birinin olması gerekiyor. Benden sonra davulu oğlum var lakin devam ettireceğini düşünmüyorum. Usta olabilmeniz için bir çırak yetiştirmeniz gerekiyor. O çırak sizi temsil ediyor. Dolayısıyla benim yanımda o denli birisi olmadığından ben daima çırak olarak kaldım” diye konuştu.
