Hemşire ve ebelerin mesleklerine dair yaşadığı önemli anlar bir araya toplanarak kitap haline getirildi. Anılarını kitaplaştıran meslektaşlar bu kitapla, hemşirelik mesleğinin hayatın içinden bir meslek olduğunu da gözler önüne serdi. Hemşirelerin kitap haline gelen birbirinden farklı anıları, okuyanları kimi zaman hüzünlendirirken kimi zaman da gülümsetiyor.
Ankara’da farklı hastanelerde hizmet yapan hemşireler meslek hayatları boyunca yaşadıkları anıları bir araya toplayarak kaleme döktü. Tek kitapta toplanan meslek anıları okuyanlara da farklı hisler yaşatıyor. Mesleksel anılarını okurların beğenisine sunmanın sevincini yaşayan hemşireler bu kitapla, meslekleriyle ilgili toplumsal bilinç oluşturmayı da hedefliyor. Kitabın, Dünya Sağlık Örgütü’nün ebe ve hemşireler yılı ilan ettiği 2020 yılında çıkması da kitaba farklı bir meal katıyor.
Kitapta anıları yan alan Müzeyyen Gümüş, bu kitabı yazmanın hayali olduğunu ve yıllarca birbirinden farklı anılar biriktirdiğini söyleyerek, “Benim mesleksel anılarım çoktu. Ben biraz değişik yönden bakarım daha çok bu türlü komik anılarımı anlatmayı tercih ederim. Mesleğimizde çok fazla acı var zati. Biraz kişileri gülümsetebilmek ismine arkadaşlarım daima derlerdi ‘kitap yaz, kitap yaz çok düzgün anlatıyorsun’. Ben de hayal kurardım. Olmaz diye düşünürdüm ve gerçek oldu çok memnunum. Elime aldığımda çok yeterli şeyler hissettim, inanamadım çok bahtiyar oldum. Mesleğim içerisinde dediğim üzere acı ve sevinç yan yana. Hem çok keyifli hikayelerim var hem çok acı anılarım var. Lakin yıllardır bu mesleğin içerisindeyim beni en çok üzen şey çocuk ölümleri. Hala alışamadım, gözyaşı dökerim ve çok üzülürüm” diye konuştu.
“Bizim hangi koşullarda çalıştığımızı kişilere aktarmak istedik”
Bu kitap ile hemşireliğin fedakarlık gerektiren çok şahsi bir meslek olduğunu anlatmayı amaçladığını belirten Gümüş, “Ama toplulukta dahi olsun kimse şimdi bunun farkında değil. Tahminen bu Covid olayları esnasında biraz toplumsal farkındalık sağlandı fakat gerçekten bizim bu türlü birinin yardımcısı, çokta bir işe yaramayan meslek kümesi olduğumuzu düşünenlerin sayısı çoktur. Tahminen biraz sesimizi duyurmak, bizim hangi koşullarda çalıştığımızı kişilere aktarmak. En önemli hedefimiz buydu. Şunu eklemek istiyorum Covid döneminde gerçekten çok güç süreçlerden geçtik ilk önce kendi ismimize sonra sevdiklerimizin ismine telaş duyduğumuz anlar oldu. Lakin hiçbir zaman hiçbir meslek kümesinde ki arkadaşlarımda dahil biz geri çekilmedik daima bu savaşın içerisinde en uygunuyla savaş ettik. Bence başardık da” dedi.
İkbal hemşire annesini kaybedince kalemi eline aldı
Kitap yazma serüvenine annesinin vefatıyla başladığını ve kendisi için paha biçilemez bir anı olduğunu söyleyen Hemşire İkbal Inanç ise, “Sağlık Bakım Hizmetleri Müdürlüğümüzden gelen bu türlü bir fikirle yola çıktık. Aslında bu süreç bir tek benim sürecim değil, hem ailelerimizin hem de hastalarımızın ömürlerinden bir süreç. Hepsi, gerçek yaşanmış hikayeler. Ben nitekim hastaları daima anlatırdım yakınlarıma. Ancak kitaba yazmak başka bir şey oldu. Çok hoş bir histi. Hem onların tarafına koyarak hem de profesyonel bakarak. Bu kitapta yazamayacağım demiştim önce ben çok fazla metne dökemiyorum ama ilk haber geldiğinde annemi yeni kaybetmiştim. Hikaye serüvenim annemin ölümünden sonra onu metne dökmem oldu. Benim için çok büyük memnunluk oldu sonraki dönemde geriye onlar ismine bir anı bırakmış oldum. Kısa mühlet sonra abimi kaybettim. İkisinin hikayesinin bir kitapta buluşması benim için paha biçilemez şık bir anı oldu. Aslında hemşirelik bir sanattır. Sağlıkta muvaffakiyet fedakarlıktır. Hemşire çok fedakardır” diye konuştu.
Anısını anlatırken gözyaşlarını tutamadı
15 yıldır yetişkin ağır bakım hemşiresi olan ve kaleme aldığı bir anısından bahsederken duygusal anlar yaşayan Tülin Akbaş, “Ayşe teyzeyle Mehmet amca 30 yıllık evliler. Ayşe teyze dimağın oksijensiz kalması sonucu 2 yıllık yatağa bağımlı bir hasta oluyor. Mehmet Amca, iki yıl bir hemşire edasıyla bir hasta bakıcı edasıyla Ayşe teyzeye hiç aksatmadan bakıyor. Fakat o gece Ayşe teyzenin teneffüs derdi artıyor ve Ayşe teyzeyi 112 ambulansıyla birlikte ağır bakımımıza getiriyorlar. Aslında Ayşe teyze ilk geldiğinde başında bir yastık vardı. O yastığı da içeri almamızı istedi Mehmet amca. Ayşe teyzenin o yastık dışında hiçbir yastıkta uyumayacağını söyledi. Ve evlendiklerinden itibaren bu yastıktan diğer yastıkta uyumadıklarını söylediler. Biz bu yastığı almak zorunda kaldık” dedi.
Aslında hemşire olmaktan ziyade bir anne, abla, bir eş ve bir evlat olduğunu söyleyen Akbaş, “Çoğu zaman yavrumu ateşler içerisinde bırakıp öbür bir çocuğun ateşini düşürmek için nöbete geldiğim olmuştur. Annemi ağrılar içerisinde bırakıp nöbete geldiğim olmuştur. Biz herkesten biriyiz evet bu Covid sürecinde hemşireliği herkes daha düzgün anladı, hemşirelerin nasıl çalıştığını ne kadar ağır çalıştığını ve ne yapmak istediğini herkes çok uygun anladı. Biz Covid’den öncede bu türlü çalışıyorduk. Biz her zaman vazifemizin başındayız. Eminim meslekteki herkes çok sevgi dolu bizde sağlık camiası olarak bu halkanın bir parçasıyız” formunda konuştu.
“Covid sürecinde bu türlü bir girişimde bulunmak sahiden beni çok motive etti”
Yeni doğan ağır bakım sorumlu hemşiresi ve doğum salonu sorumlu ebesi olan Elif Eryüz, 16 yıllık hikayelerini yazarken duygulandırdığını belirterek; “Yazarken tabi ki his dolu anlar yaşıyorsun. Bebeklere hayat vermek. Bir haz duyuyorsun. O anı yaşıyorsun yazarken. SMA’ lı iki tane bebeğimiz vardı ikiz bebekler onların hikayesi yani beni çok etkiledi. Bizim elimizde doğdular. Bir yıl boyunca biz onların bakımlarını yaptık. Yeniden bizim elimizde vefat ettiler o yüzden hani o hisler bambaşka. Covid sürecinde bu türlü bir girişimde bulunmak sahiden beni çok motive etti” sözlerini kullandı.
“Bu kitap hemşire ve ebelerimizin hayata dokunduklarının hikayelerini anlatıyor”
Kitabın yazılmasına önderlik eden Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Yenimahalle Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Sağlık Bakım Hizmetleri Yöneticisi Aynur Yazıcı Sorucuoğlu; “Bu kitap hemşire ve ebelerimizin hayata dokunduklarının hikayelerini anlatıyor. İçeriği, hemşire ve ebelerimizin yaşamış olduğu, kalplerinde hikaye bıraktığı yaşanmış hikayeleri anlatıyor. Covid süreci geldi, bu süreçte de meslektaşlarımız ön cephe de savaşıyorlar. Ve bu savaşırken canlarını birçok şeyi hiç düşünmediler. ‘Topluma yararlı olmak’, meslektaşlarımızda daima bunu gördük. Kişilerin yararına olması için her şeyi yapıyorlar ve en önde savaş ediyorlar ve hiçbiri ‘biz bu savaş de mahal almayalım’ demediler. En ön planda hiç korkmadan kahraman üzere savaş ettiler ve bizim bir sonraki girişimimizde koronanın kahramanı olan ebe ve hemşirelerimizin hikayelerini yazmak olacak” biçiminde konuştu.
