Kadın.
Beğenir.
Hoşlanır.
Sever.
Aşık olur.
Her şeyden vazgeçer ve evlenir.
Üzülürse, ihanete uğrarsa, bir tek kadın için ihanete uğradığında bütün bunlardan vazgeçer ve terk eder.
Onurunu, gururunu avuçlarının arasına alıp arkasına bakmadan her şeyi elinin tersiyle terk edip gider.
Peki ya anne?
Anneler!
Tek bir erkek için her şeye katlanır ve paylaşır…
Onun adına: Anne derler.
Sadece evlatlarını paylaşırlar bir kadınla.
Tıpkı benim gibi; Oğlumu, oğullarımı bir kadınla paylaştım ve bunun mutluluğunu, yaşama sevincini bambaşka bir şekilde yaşadım, onu gördüm.
Ve her şeye değdi…
Bir anne için en güzel mücevher, boynuna sarılan evladının kolları.
Bir anne için en kıymetli arsa, evladının yüreğidir; geniştir fakat sığamaz, taşarsın dünyanın her bir yanına.
Amerika!
Japonya!
Hiçbir zaman bölünmeyen, eksilmeyen, her gün daha da artan bir sevgiyi o minicik yumruk kadar kalbe sığdırdık biz.
Yaramazlıkları yanaklarındaki gamzelerine en çok yakışıyordu oğlumun.
Çikolata tadında ve renginde teninin kokusunu özlesem de, seher yeli gözlerimi kapatınca getiriyordu bana okyanusun ötesinden…
Bir anne için dünyanın en güzel renkleri, gökkuşağı gibi bakışlarından kaybolmaktır evladının.
Bir anne için yazamayacağı şiir, bir roman, bir hikâye; kaleminin yazarken titrediğidir.
Bir anne için, her gün evladının doğduğu günü, bütün acıları unutup her yıl mutlulukla kutlamasıdır.
Bir anne, sadece evladı için korkmadan hayata sıkı sıkı tutunur.
Gözünü karartır.
Korkmaz!
Bir anne için her şeydir evladı.
Kolu kanadıdır… Hele bir de iki erkek evladı varsa; ortalarında nasıl da efelenerek gururla yürürsün.
Öyle yürüyorum gururla canım oğlum, seninle.
Doğum sancısı çekmiş bir annenin çekeceği çile, sıkıntı, acılar vız gelir tırıs gider.
Yaşadığı her şey, yüreklendirir anneyi, güçlü kılar.
Neyse… Anneler kutsaldır.
Tabii her anne için geçerli değildir bu durum.
Bu konuyu ele almayacak kadar mutluyum bu gün.
Kutlamanın en güzel yolu: pasta!
Doğum günü çocuğunun yanımda olamaması, benim bu pastadan mahrum kalacağım anlamına gelmez.
Diyetteyim ama olsun; anne olmak fedakârlık gerektirir.
Özellikle benim için bu çok önemli.
Fedakârlık.
Pasta küçük birkaç dilim…
10 / 15 gibi gibi…
Dedim ya, fedakârlık sadece.
Sevgili oğlum, doğum günün mutlu olsun.
Seni veren RAHMAN’IMA minnettarım.
İlk göz NUR’um…
Sen büyüklerin, koca adamların, bir kadının, bir annenin zorlandığı bu yolda benim elimden sen tuttun yürürken.
Küçük kardeşine babalık yaptın minik yaşınla.
O’na ne çok şey öğrettin bu hayat yolunda.
Ben, kardeşin… gurur duyuyoruz seninle.
Dedeciğin görseydi seni, anneanneciğin yaşasaydı eğer, gurur duyardı seninle oğlum.
Tıpkı bugün benim gurur duyduğum gibi, canım oğlum.
Senin annen olmak en büyük gurur ve onurum.
ALLAH’ım seni ve aileni korusun evladım.
Her şey için, bana yaşattığın mutluluklar için teşekkür ederim sevgili oğlum.
Daha dün gibi kollarımdasın…
Sonsuza dek…
Mine Dev
Çağrı Dev Ç.
