Fuat Çapa: Dünyanın en iyileri de olsa futbol bir kadro oyunu!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

sınırında 17. sırada yer alan Kasımpaşa’yı devralan Fuat Çapa, 14 maçta aldığı 8 galibiyet 3 beraberlik ve 3 yenilgi ile İstanbul takımını ligde tuttu. Dönemi 43 puanla 10. sırada tamamlayan deneyimli çalıştırıcı, mukavelesinin bitimiyle kadrodan ayrıldı. Çapa, geride kalan dönem ve mesleğine ilişkin çarpıcı açıklamalarda bulundu. Deneyimli çalıştırıcının kelamlarından ön plana çıkanlar şöyle oldu: “Sahadaki çalışma kadar saha dışındaki mesai de çok önemliydi. Biz Kasımpaşa’ya 21. haftada geldik. Ekip yeni bir kadro. Devre ortasında 10 futbolcuyu göndermişler, 12 futbolcu almışlardı. Bunlardan altı tanesi kiralık.”

‘Futbol bir kadro oyunu’

“Şimdi dünyanın en âlâ oyuncuları da olsa, futbol bir grup oyunu. Biz de yeniyiz. Elimizde sihirli değnek de yok. Birinci iki maçımızda önce Galatasaray’a sonra Antalyaspor’a kaybettik. Ne oldu? Böylelikle ikinci devrenin ilk beş maçında Kasımpaşa 15 gol yedi. 30 da ilk devre yemiş, ilk devrenin en çok gol yiyen kadrolarından biri. Dolayısıyla sorun ortadaydı. Önce defansif manada önlemler almak gerekiyordu. Biz de o denli yaptık. Sonuç nedir? Sekiz maç yenilmedik, yedi maç gol yemedik.”

‘Geçici olduğunu bilirler’

“Ofansif manada oyuncuların ferdi yeteneklerine nazaran bir oyun ideolojisi oluşturduk. Devre ortasında gelen oyuncular savunma yüklü oyunculardı. Aslında kiralık oyuncu ne demek? Bunu futbol dünyasında herkes yeterli bilir. Dönecektir futbolcu. Süreksiz olduğunu bilir. Kiralık oyunculardan randıman almak aslında her iki tarafında son derece güzel niyetli olmasına bağlıdır. Biz iletişimle bunu başardık. Üstelik pandemi diye bir bela varken.”

‘Koita’ya inanç verdik’

Koita yıllardır kayıp bir oyuncu durumundayken sizin sisteminizde en üretken dönemini yaşadı. Fark nedir?

Biz gelmeden önce çok değişik mevkilerde oynadı. Biz geldikten sonra sabitledik. Tek forvet olarak eksikliklerini gidermeye çalıştık. Itimat verdik aslında Koita’ya. Futbolcular robot değil, insan. Üstelik düşünün. Futbolda 30 yaşındaki oyuncuya olgun muamelesi yapıyoruz. Ancak gerçek hayatta? Tahminen bizim zamanımızda farklıydı. Futbolcularla tek tek ilgilenmenize gerek yoktu. Lakin hayatın her alanında gençler nasıl değişiyorsa futbolda da o denli. Güya Z neslinden hiç futbolcu çıkmayacak üzere düşünüyoruz. Şahsi müşahedem her geçen yıl futbolcularla teknik takım ortasındaki iletişimin giderek önem kazandığı yönünde.”

‘Aytaç Kara mevkisinin en iyisi’

Tıpkı şey Aytaç Kara için de geçerli. Daha skora yakınlaşan bir oyuncu haline geldi. Nasıl gerçekleşti?

Artık Aytaç’a saha içerisinde top bizdeyken ne yapacak, rakipteyken ne yapacak, bunları söyledik. Tekrar tekrar maçları izledik. Futbolcularımıza tek tek anlattık. Düşünün iki binli yıllardan önce teknik adamlar kulübeden kaç kez çıkardı? Bir sefer bile ayağa kalkmadan maçı bitiren teknik adamlar vardır. Biraz basketbola benzedik biz de. Oyunun içindeki her anın kıymetini biliyoruz. Bu yüzden Aytaç’a da tek tek muhtemel bütün durumlarda ne yapacak, nerede yüzünü rakibe dönecek, nerede uzun nerede yakın oynayabilir, bunları anlattık. Fakat şayet futbolcu uygun değilse istediğin kadar anlat bir karşılığı olmaz. Aytaç o denli değil. O mevkide oynayan en düzgün yerli oyuncu.”

‘İletişim bizi yakınlaştırdı’

Pandemi süreci hocalar için de farkı ortaya koyma dönemiydi. Harika süreçte mental ve fizikî olarak birçok grup dert yaşarken sizin ekibiniz öne çıktı. Yorumunuz?

Biz o süreci uygun değerlendirdik. Oyuncularla daima iletişim içinde kaldık. Anketler düzenledik. Her maçımızı konuştuk. Ofansif olarak hangisinde daha güzeldik, hangisinde dahasını yapabilirdik? Bunları sordum. Biliyor musunuz? Sanıyorsunuz ki bu çocuklar bu cins soruları geçiştirir. İki cümle yazıp bitirir. Hayır, uzun uzun yazdılar. Ben de takımımla bir arada dikkatle okuduk bunları. Zira her birini okuduğunuzda, ekibin hangi sistem içinde oynamaktan daha keyifli olduğunu kavrıyorsunuz. Bir de sanırım pandemi döneminde futbolcularla kurduğumuz tek tek iletişim bizleri de onları da birbirlerine daha yakınlaştırdı.”

‘Şampiyon olabilirdik’

Yıllardır tanıyoruz sizi. Bilinmeyen yönleriniz neler?

Başakşehir maçında İrfan yanıma geldi maçtan önce, İrfan Can Kahveci. A kadroda ilk sefer on teğe benimle çıkmış, Antalya’da, onu hatırlattı bana. Ben genç futbolcularla da başkalarıyla de farklı ayrı ilgilenmeyi de seviyorum. O yıllarda Gençlerbirliği’nden Soner, Aykut, Yasin, Tosiç, Petroviç, Azofeifa üzere futbolcularımızın her birinin kişisel manada daha düzgün olmasına katkı verdim. Gençler daha çok forma buldu, öbürleri milli gruplara gitti. Boluspor’da Emre örneğin, Emre Kılıç, Bolu’dan Sivas’a, Sivas’tan Galatasaray’a gitti. O yıl transfer olmasaydı, biz şampiyon olurduk.”

‘Es-Es uygun yerlere gelecektir’

Eskişehirspor döneminizde saha içinde canavar üzere gençleri kazandırdınız, asıl gayret ise saha dışındaydı. O süreç teknik adamlığınıza çok şey katmış olmalı. Nasıl değerlendiriyorsunuz?

Futbolun başka tarafını da gördük, yalnızca saha içini değil öbür tarafını da yönetim kısmını gördük. Transfer kapalıydı, açmaya çalıştık. Çok güç dönemlerdi. Büsbütün altyapıdan oluşan oyuncularla ilk devreyi herkesin beklentisinin üzerinde tamamladık. Fakat Eskişehirspor çok özel bir kulüp. Şanssızlığım onlarla bu türlü sıkıntı bir dönemde buluşmaktı. Fakat asıl dostluk berbat zamanda, sıkıntı zamanda kurulur. Ben elimden gelenin en güzelini yapmaya çalıştım. İnşallah ilerleyen yıllarda Eskişehir’in de Eskişehirspor’un da potansiyelini kavrayacak beşerler kulübü daha düzgün yerlere getirecektir.”

‘Dil bir engel değil’

Yabancı tartıda bir takımınız vardı bu sene. Yabancı kuralı hakkında değerlendirmeleriniz neler?

Benim için yerli-yabancı fark etmiyor. Dil ortamızda bir engel değil zira. Üstelik ben nereye gitsem tıpkı futbolcular üzere gurbetçiyim. Yalnızca dillerini değil psikolojilerini de anlıyorum. Fransa’dan gelen bir futbolcu ne düşünür, gençliğini, çocukluğunu nasıl geçirmiştir, bunları biliyorum. Zira Belçika’da onların babalarıyla, ağabeyleriyle diyelim, bir arada büyüdüm. Öte yandan artık futbolda yerli yabancı ayrımı kalmadı. Daima söylüyoruz yerli yabancı değil yeterli yahut makûs futbolcu var, bu bir klişe artık. Fakat sanırım bizde bu tartışma daima milli ekiplerin başarısıyla ilgili çıkıyor. Amerika’yı tekrar keşfe gerek yok. Daha önce tekraren söyledim, Belçika bu mevzuda güzel bir örnek. Altyapı nasıl geliştirilir, Belçika’ya bakmayacağız derseniz Almanya verelim.”

‘Başakşehir vazgeçmedi kazandı’

Başakşehir’in şampiyonluğu sizin üzere kurumsal yapıya ve planlamaya önem veren hocalar için bir ilham kaynağı olacak mı?

Kesinlikle olacaktır. Bu fakat hocalardan çok kulüplere örnek olabilir. Başakşehir dört yıldır şampiyonluğa yakındı. Üç yıl boyunca son beş haftada, üç haftada gayeden uzaklaştılar. Ancak vizyonlarından vazgeçmediler. Diğer topluluklarda değişikliğe neden olacak şeyler onlarda olmadı. İstikrar ve ısrar, futbolda muvaffakiyetin anahtarıdır.

Ömer Necati Albayrak / FANATİK ÖZEL