Bursa’da bir AVM’de mağaza müdürü olarak çalışan kişi, iddiaya göre işlerin yoğunluğunu mazeret ederek çalışanların öğlen yemeği molasına çıkmasına müsaade etmedi. Çalışanların şikayetlerini pahalandıran işletmeci, sayımda eksik çıkan eserlerin parasını çalışanlarından tahsil ettiği öne sürülen müdürü tazminatsız kovdu.
İŞ DURUŞMASINA BAŞVURUP ALACAKLARINI İSTEDİ
İş Duruşması’nın yolunu tutan müdür, iş akdinin davalı tarafça haksız olarak sona erdirildiğini, envanter sayımlarında çıkan eksikliğin teamül olarak uygulana gelen çıkan açığın paylaşımı niteliğinde olduğunu, sivil kıyafet ile çalışmanın bir sefere mahsus müşteriyi bekletmeden sorunu çözme amaçlı olduğunu ileri sürerek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık müsaade fiyatı, fazla mesai fiyatı ve ulusal bayram genel tatil fiyatı alacaklarını istedi.
”ÖĞLE YEMEĞİ MOLASINA ENGEL”
Davalı mağaza işletmecisi ise, müdürün iş akdinin İş Kanunun 25/II-d hususu uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, bu sebeple kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını öne sürdü.
İşletmeci, müdürün mağazada yapılan envanter sayımı sonucunda tespit edilen açıkları alt takımında çalışan işçiye zorla ödettiğini ve bu hususta baskı oluşturduğunu, dolayısıyla da şirket envanterleri ile kayıtlarını yanılttığını, çalışanın öğlen yemeği molasını kullanmasına engel olduğunu dile getirdi.
Duruşma davacının, mağazada eksik çıkan eserlerin bedelini çalışanlar ortasında bölüştürüp tahsil etmesi ve mağaza çalışanını zaman zaman yemek molasına çıkarmaması hareketlerinin iş akdinin bildirimsiz feshini gerektirecek tartıda olmadığı fakat geçerli nedenle fesih sebebi oluşturacağı kanaatine varılarak davanın kısmen kabulüne karar verilerek karar kurdu. Kararı davalı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
“MÜDÜR HUZUR BOZMUŞTUR”
Davacının çalışanı işlerin yoğunluğu münasebeti ile öğlen yemeğini göndermemek üzere baskıcı tavır ve hareketlerde bulunduğunun vurgulandığı Yargıtay kararında şöyle denildi:
“Çalışanların yazılı beyanlarından işyerindeki eser açığının bu şekilde kapatılmasından rahatsızlık duydukları ve davacının kendi üzerlerinde baskı kurmak suretiyle zorla açığı kapattırdığı ve öğlen yemeklerine çıkamadıkları anlaşılmaktadır. Belgedeki bilgi ve belgelerden ve işçilerin davacının bu davranışları nedeni ile huzurlarının kalmadığını istikrarlı ve dengeli bir biçimde beyan ettikleri ortadadır. Davacının da savunmasında işler ağır olduğu için ve şirketin menfaati için bu şekilde davrandığı kabul etmesi karşısında davacının davranışlarının doğruluk ve bağlılığa alışılmamış olup patronun davacı ile iş ilişkisinin çekilmez hale geldiği ve işyerindeki huzur ortamının bozulduğunun kabulü ile 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II-d hususu uyarınca patron feshinin haklı olduğu anlaşıldığından davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yazılı münasebet ile kabulü kusurludur. Duruşma kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
