Eskişehir’de yaşayan Afganistanlı ressam, dizayncı ve müzisyen mültecilik hayatını anlattı.
Farklı sanat meydanlarında Afganistan’da yıllarca faaliyet gösteren Majid, iki buçuk yıl önce güvenlik nedenleriyle Afganistan’dan Türkiye’ye geldi. Mültecilik hayatında sanat faaliyetlerini güçlükle sürdürdüğünü anlatan Hamid Majid, sanatını sürdürebilmesi için yardım talebinde bulundu.
Majid, mültecilik hayatını şu şekilde anlattı;
“İki buçuk yıl önce Afganistan’dan güvenlik nedeniyle Türkiye’ye geldim. Afganistan’da sanatkarları sevmeyen onları düşmanlık eden birtakım kümeler tarafından tehdit edildim, o yüzden ülkeden çıkma zorunda kaldım. Ressamlığı profesyonel olarak İran’da öğrendim ve 20 yıldır bu işi yapıyorum. Tıpkı zamanda mesken içi tasarımı da yaparım ve bizim müzik aletimiz olan (Harmuniye) çalıyorum. Türkiye’de hayatımız düzgün, fakat sanatımı sürdüremediğim için üzgünüm. Afganistan’ın farklı illerde sergilerimizi açıyorduk, faaliyetlerimiz vardı. Velev Tacikistan, İran, Hindistan üzere ülkelerde sargılar açmıştık. Burada da bir kere Ankara’da Birleşmiş Milletler Mülteci Komiserliği tarafından yapılan bir programa katıldım ve orada bir tablom sergilendi ve sonra dergide de yayınlamıştı. Ondan sonra iki yıldan fazla zamanda rastgele bir programa katılmadım. İstanbul ve Ankara’da programlar ve sergiler var, ancak ben burada mülteci olarak kayıtlı olduğum için gidemiyorum. Türkiye devleti ve mülteciler için çalışan bütün kurumlardan mültecilerin sanatı ve yeteneklerini geliştirmek için biz üzere sanatkarları destek vermelerini istiyorum” biçiminde konuştu.
“Afganlar çobanlardan ibaret değildir”
Türkiye’ye iltica edenler arasında önemli meslek sahipleri, sanatkarlar da olduğunu söyleyen, hepsinin çoban üzere algılanmasının yanlış olduğunu anlatan Hamid Majid, “Afganistan mültecileri ve göçmenleri arasında çok sanatçı, muharrir, şair, müzisyen, tabip, mühendis ve bir çok yetenekli insan var. Birebir şekilde başka, ülkelerin mültecileri arasında da vardır. Maatteessüf Afgan dediğimizde yalnızca çobanlık yapan inşalar canlanır gözümüzde, lakin hiç o denli değil. Çok yetenekli beşerler var. Bunlar şayet desteklenirse çok büyük işleri başarabilirler” tabirleri kullandı.
“Kimse tanımıyor ve paha vermiyor”
Majid, gurbette kimsenin kendisini tanımadığını ve o yüzden de sanatına paha verilmediğini şu sözlerle anlattı;
“Gurbet derdini bizim üzere sanatkarlar daha çok hissederler. Bazen çok garip kalıyorum, üzülüyorum kimse bana ve sanatıma bedel vermediğini gördüğümde çok üzülürüm. Lakin yeniden de yolumu devam ediyorum. Bildiğimi mülteci çocuklara aktarıyorum. İranlı ve Afganistanlı öğrencilerim var. Kimileri mezun oldular, farklı ülkelere gittiler ve kimileri buradalar. Bazen de beşerler geliyorlar bir fotoğraf bir çizim isterler onları yapıyorum ve böylelikle hayat geçiriyorum.”
