Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, “Fransa en son Şark Akdeniz’de taciz argümanında bulundu. Bunun sahih olmadığını ispatladık. NATO da bu türlü bir delil yok diyor. NATO ve AB söyleyemez lakin biz çok açık söylüyoruz. Fransa dürüst davranmadı. Dürüst davranmadığını ispatladık. Fransa’nın Türkiye’den açık net şekilde özür dilemesi gerekiyor. AB’den ve NATO’dan da onları yanılttığı için özür dilemesi lazım.” tabirleriyle milletlerarası basında taraf alan “Fransa NATO’dan umduğunu bulamadı” yönündeki tefsirleri doğruladı.
Sonunda Fransa, üye dayanışması kisvesi altında Türkiye aykırılığına destek arayışını AB platformlarına taşımaya başladı.
FRANSA, NATO’DAN UMDUĞUNU BULAMADI
Türkiye’nin Libya’da Birleşmiş Milletler (BM) ve milletlerarası topluluk tarafından tanınan hükümetle yaptığı anlaşmalardan sonra meydandaki durumun süratle değişmeye başlamasının akabinde Fransa Libya’da destek verdiği gayrimeşru güçlerin önderi Halife Hafter’in güç kaybetmesinden rahatsız olmaya başladı.
Fransa, tıpkı geçen yıl Suriye’de çıkarlarının tehdit edilmesinden sonra Londra’da düzenlenen NATO önderler içtiması öncesinde ittifakın zımnî savunma planlama bilgilerini basına sızdırarak Türkiye’ye basınç uygulamayı amaçladığı üzere bu sene de misal bir taktiğe başvurdu.
Libya’daki güç dengelerinde süratle değişen dinamiklerin Paris’i huzursuz etmesiyle Fransa, geçen haftalarda Türk donanmasının NATO misyonu yürüten Fransız gemisini taciz ettiği yönünde bir iddiayı basına sızdırdı.
Türk tarafı, NATO hizmetindeki Fransız gemisine, talebi üzerine Türk donanması tarafından yakıt ikmali dahi yapıldığını bildirerek, Fransız argümanlarının asılsız olduğunu somut delillerle kanıtladı.
NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg, askeri makamlarının olaya ilişkin gerçekleri tespit etmek için bir çalışma yürüteceğini açıkladı. NATO yetkilileri, raporun bilinmeyen olduğunu, müttefikler arasında ele alınacağını belirtti.
Resmi Türk makamlarının yanı sıra milletlerarası basın da Fransa’nın istediği sonucun NATO’nun bu raporundan çıkmadığının altını çizdi.
NATO’dan umduğunu bulamayan Fransa, yayımladığı bir mektupla NATO’nun Deniz Muhafızı Harekatı’na iştirakini askıya aldığını duyurdu.
FRANSA, AB’DE ÜYE DAYANIŞMASI ARAYIŞINA GİRDİ
NATO’da Yunanistan’ı yanına çeken Fransa, Türkiye’nin de üyesi olduğu ittifakta aradığını bulamayınca, dikkatini AB’ye çevirdi.
Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’yle “üye dayanışması kisvesi” altında Şark Akdeniz’de Türkiye ve Kuzey Kıbrıs’ın legal haklarını göz gerisi eden AB’nin Fransa’ya istediği desteği sağlaması sıkıntı olmadı.
Fransa’nın gayretleri sonucu Türkiye, 13 Temmuz’da düzenlenecek Dış İlişkiler Kurulunun gündem hususu haline getirildi.
Paris, 17-18 Temmuz’da yeni tip koronavirüs (Kovid-19) salgını çerçevesinde alınacak ekonomik önlemlerin görüşüleceği “bütçe zirvesine” de Türkiye’yi dahil etmeye çalıştı lakin başarılı olamadı.
Öte yandan, Türkiye’ye karşı hasmane tavrıyla ün salan ve sık sık teröristlere dahi mesken sahipliği yapan Avrupa Parlamentosu da (AP) “Türkiye düşmanlığı gemisine” derhal bindi.
AP’de bu hafta düzenlenecek komite içtimalarında Türkiye-Yunanistan hududundaki sığınmacı durumu ele alınacak. Birebir zamanda perşembe günü yapılacak AP Genel Şurasında “Türkiye’nin Şark Akdeniz’deki olumsuz rolü” görüşülecek.
MACRON’UN TÜRKİYE’YLE DERDİ NE?
Türkiye’nin AB üyeliğine başından beri karşı olan Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un son dönemdeki hasmane tavrının direkt Ankara’nın faaliyetlerinden ziyade kendi çıkarlarıyla ilişkili olduğu düşünülüyor.
Macron, üç yıl önce cumhurbaşkanlığını devraldığından bu yana ülke, derinleşen ekonomik ve toplumsal problemler nedeniyle protestolarla çalkalanıyor.
Geçen hafta istifa eden başbakanın yanı sıra yekun 15 bakanın vazifesinden ayrılması nedeniyle Macron, birebir zamanda siyasi istikrarsızlıkla da boğuşuyor.
3 yıldır uyguladığı ve sokakları hareketlendiren ekonomik ve toplumsal siyasetler nedeniyle popülaritesini önemli şekilde düşüren Macron ve partisinin lokal seçimlerde aldığı sonuç da ülkede siyasi güç oluşturamadığına işaret ediyor.
Son dönemlerde Türkiye zıtlığının münhasıran ölçüsüz sağcı bölümler nezdinde prim yaptığını gözlemleyen Macron’un hasmane tavrı bu çerçevede daha fazla meal kazanıyor.
Öte yandan, Türkiye’nin Suriye’de terörle savaş kapsamında attığı adımlar ile Libya’da legal hükümete verdiği destek, Macron’un dış siyaset çıkarlarıyla çakışıyor.
Macron’un geçen sene düzenlenen NATO önderler içtiması öncesinde, Türkiye’nin Barış Pınarı Harekatı sayesinde Fransa tarafından da desteklenen terör örgütü YPG/PKK’ya karşı elde ettiği muvaffakiyetten rahatsız olduğu için “NATO’nun dimağ ölümü” tartışmasını başlattığı düşünülüyor. Fransa’nın tekrar birebir dönemde NATO’nun bilinmeyen savunma planlama bilgilerini de Türkiye üzerinde basınç kurmak için sızdırdığı belirtiliyor.
Fransa’nın şimdiki saldırgan tavrı ise Libya’da Paris aleyhine değişen dengelerle açıklanıyor.
Libya’da ekonomik ve jeopolitik çıkarlarını darbeci general Hafter’le himaye peşinde olan Fransa’ya, Hafter’in münhasıran petrol ortamında kimi vaatlerde bulunduğu dile getiriliyor.
Fransa, bu nedenle de Hafter’e destek veren Rusya, Birleşik Arap Emirlikleri ve Mısır’ın müdahalelerine de sessiz kalıyor.
AB’nin Libya’da lafta BM silah ambargosunun uygulanmasını sağlamak için başlattığı İrini Operasyonu da Fransa’nın ilgi sahasına giriyor. O denli ki İrini Operasyonu’nun Hafter’e silah nakliyesini kolaylaştırdığı düşünülüyor.
Öncülüğünü Fransa’nın çektiği bir küme NATO’nun AB’nin İrini Operasyonu’na destek sağlamasını istiyor. Hakikaten Fransa’nın NATO’nun Deniz Muhafızı Harekatı’ndan geçen hafta çekilme kararı da ittifak üzerinde bu sahada basınç kurma niyeti taşıyor.
Ekonomik ve siyasi çıkarları darbe alan Macron’un NATO nezdinde bulamadığı desteği, AB’de aramaya önümüzdeki dönemde de devam edeceği öngörülüyor. AB’nin ise üye dayanışması tarafına gerçeklere dayalı bir siyaset yürütmesi gerektiği tabir ediliyor
BU MEDYA İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
